Poranek

Lubię.

Wstać tak na chwilę przed nimi.

Trochę postać przy Ich łóżkach. Nacieszyć się Ich widokiem. Ich spokojnym snem.

Córka zawsze śpi w swoim łóżku, chłopcy zawsze w środku nocy trafiają do nas.

W ciągu niej, nie raz z łokcia dostanę, nie raz z nogi. Byle nie dwa ciosy naraz, to tę niewygodę zniosę.

Ba, ja ją nawet lubię. Tak jak lubię.

Mieć już o godzinie szóstej rano zaliczony trening z Chodakowską.

Wypić w towarzystwie ptaków na tarasie poranną kawę.

W spokoju przywitać nowy dzień.

Bo za chwilę wstaną Oni.

Zniknę gdzieś w gąszczu Ich pytań, zagubię się w porannym zgiełku.

Odnajdę się dopiero wieczorem, ale wtedy będzie już za późno by życzyć Wam dobrego dnia. Czasami nawet zbyt późno by życzyć Wam dobrej nocy.

Korzystając z okazji, że dziś się wyrobiłam, Że jeszcze przez chwilę słyszę swoje myśli. Mówię Wam.

DZIEŃ DOBRY!