tata

Mąż: Zasnęli. Cała Trójka śpi.

Żona: Dzięki Ci Boże!

M: Podałem jej godzinę temu paracetamol. Gorączka spadła.

Ż: Uff! Dzięki Bogu!

M: Idziemy na spacer. Wiesz co, Niemowlaka też wezmę. Będziemy za jakieś dwie godziny.

Ż:  Dzięki Ci Boże!

M: Coś im tam ugotowałem. Zjedli aż im sie uszy trzęsły.

Ż: I dzięki Bogu.

Po którymś razie dziękowania Bogu zamiast Mężowi, za wysiłek jaki wkłada w wychowanie naszych dzieci, przemówił do mnie tymi słowami (Mąż nie Bóg ;)):

M: Kochanie, wiesz co?! Fuck you!

Lekcję, którą wówczas mi dał, odrobiłam. Teraz zwykłam mówić: dzięki Ci Boże za takiego Męża! 😉

Za takiego ojca dla moich dzieci.

Który nie powie Im: teraz nie mam czasu.

Który z niemowlakiem w nosidełku potrafi zdać egzamin.

Który jak obiecuje, to słowa zawsze stara się dotrzymać.

Który szanuje.

Który trzy razy w nocy potrafi wstać by okryć wystające spod kołdry małe stópki.

Który mówi: na pewno wam się uda.

Wielkie dzięki za takiego, który kocha wiernie i prawdziwie ich matkę.